„Swoją drogą. Opowieść o trzech podróżach po inne życie.” Tomek Michniewicz
„Zabiorę cię w dowolne miejsce na świecie. Pod jednym warunkiem – decyzję, dokąd chcesz lecieć i po co, musisz podjąć już, w tej chwili”.
Prawie każda recenzja tej książki zaczyna się od przytoczenia tego cytatu. Nic dziwnego, to zdanie może spokojnie pełnić funkcje pełnego, samodzielnego streszczenia, zawierając w sobie wszystko, co jest główną myślą książki.
Gdy sięgałem po „Swoją drogą”, nie kojarzyłem ani tytułu ani autora , ot kolejny podróżnik, który postanowił spisać co przeżył (dopiero po przeczytaniu notatki o „Trójka Przekracza Granice” w całym moim mieście słychać było dźwięk klapnięcia się w czoło, cóż… starość?). Ostatnim czasy jest to bardzo popularny gatunek, więc i pozycji przybyło. Niestety w większości jest to przewaga grafik, zdjęć, mapek nad treścią. Przyznam się, że i „Swoją drogą” oceniłem po okładce i z lekkim niepokojem sięgałem po nią.
Całe szczęście pomyliłem się. Książka oczywiście zawiera sporo zdjęć z wypraw ale nie jest ona nimi przeładowana – nadal dominuje słowo. Nie jest też „ubogacona” w jakieś ślady zwierzyny, listki, gałęzie przeplatające się z tekstem… tak wiem, czepiam się drobnostek już na samym początki, ale ostatnim czasy książki mają przerost formy nad treścią, szczególnie podróżnicze. Szczęśliwie „Swoją drogą” tego nie ma.
Za to ma ciekawy pomysł na opowiedzenie swojej historii. Autor wypowiada przytoczone na początku recenzji zdanie do trzech bliskich mu osób, stawiając je przed decyzją, wręcz nierealną. Takie oferty widzimy oglądając filmy, nikt w rzeczywistości nie proponuje takiego szaleństwa. A jednak… autor to zrobił. Mało tego, zrealizował z sukcesem.
Sam dobór osób jest już zagadką dla czytelnika. O ile z pierwszą autor zapoznaje nas na samym początku, tak kolejne to nieodsłonięte karty. Czytając o pierwszej wyprawie oraz przemyśleniach, które Tomek miał przed i po, czytelnik często sam się łapie na tym, że zastanawia się, kim jest kolejna osobą. Wydarzenia i atmosfera stopniowo budowane dookoła kolejnych bohaterów mogą podpowiedzieć kim oni będą. Warto jednak pozwolić autorowi na taką zabawę względem osoby czytającej.
Książka podzielona jest na trzy główne „rozdziały”. Każdy z nich, poświęcony jest innej wyprawie, innej osobie. Wraz z bohaterami czytelnik odwiedza jeszcze nie zniszczoną cywilizacją zapomnianą część Afryki, gdzie chrześcijaństwo miesza się z czarną magią, gdzie ludzie dżungli walczą o przeżycie a widok białego człowieka nadal jest dużym wydarzeniem. Poznamy również świat Islamu, ten najbardziej ortodoksyjny. Może autorowi uda się odmienić, chociaż trochę, surowe i jednostronne spojrzenie na obyczaje tam panujące i na ludzi, którzy w nich żyją. Na koniec będziemy przechadzać się ulicami Nowego Orleanu, słuchać prawdziwej muzyki i realizować sceniczne marzenia.
Po przeczytaniu książki Tomka Michniewicza, można dojść do jeszcze jednego przemyślenia. Ta książka tylko w połowie jest podróżnicza. Druga połowa to pokazanie zmian jakie zachodzą w człowieku, gdy zrobi ten słynny pierwszy krok. O wspólnym niezrozumieniu i poznawaniu na nowo. O zwykłym życiu i o tym, że warto rozmawiać. Również o tym, że czas na nas nie czeka.
Jest to jedna z tych pozycji, która bardzo przyjemnie zaskakuje, pozostawiając w czytelniku potrzebę przemyślenia kilku spraw i w swoim życiu.
Utwór pasujący nie tylko tytułem.
Tomek Michniewicz
Dziennikarz, reportażysta, fotograf, organizator wypraw i ekspedycji, aktywista. Autor trzech bestsellerowych, nagradzanych reportaży książkowych: „Samsara”, „Gorączka. W świecie poszukiwaczy skarbów” i „Swoją drogą”. Autor programu „Inny świat” w telewizji TTV, audycji „Trójka Przekracza Granice” w Trójce i „Reszta świata” w Jedynce, redaktor naczelny serwisu podróżniczego KoniecŚwiata.net. Laureat czterech statuetek na festiwalu cywilizacji i sztuki mediów, odkrywców i podróżników Mediatravel, nominowany do Kolosów i nagrody National Geographic „Traveler”. //ze strony autora//
Książki Tomka Michniewicza
Bibliografia